Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble: Παράθυρο στο Σύμπαν
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατά κυριολεξία είναι το αστρονομικό εκείνο όργανο, το οποίο μας επέτρεψε να δούμε τις εσχατιές του σύμπαντος, να προσδιορίσουμε με μεγάλη ακρίβεια την ηλικία του και να βελτιώσουμε εξαιρετικά την αντίληψή μας για αυτό. Είναι το σύγχρονο ανθρώπινο μάτι που χάρη στην τεχνολογία, μας επέτρεψε να διεισδύσουμε στα πέρατα του χώρου και του χρόνου.
Το φως που, ως γνωστόν, κινείται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα από οτιδήποτε στο σύμπαν που βιώνουμε, δηλαδή με 300.000 km/sec, διανύει τεράστιες αποστάσεις, ξεκινώντας από απόμακρα άστρα και γαλαξίες που απέχουν από τη Γη δισεκατομμύρια χρόνια. Στις τεράστιες αυτές αποστάσεις, παραμένει αμετάβλητο καθ’ όλη τη διάρκεια του αέναου ταξιδιού του. Τα τελευταία όμως μικροδευτερόλεπτα (μsec) πριν φτάσει στα μάτια μας, κυριολεκτικά αλλοιώνεται. Έτσι, η διαυγής και διάφανη όψη των άστρων, των αστρικών σμηνών και των γαλαξιών παραμορφώνεται. Το παραπάνω φαινόμενο οφείλεται στα διαρκώς μεταβαλλόμενα στρώματα αέρος, τη σκόνη και τους υδρατμούς που περιβάλλουν τη Γη. Τα επίγεια τηλεσκόπια από την αρχή της λειτουργίας τους μέχρι σήμερα δε μπόρεσαν να ξεφύγουν από αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Το 1923, ο μεγάλος Αστρονόμος Oberth πρότεινε τη δημιουργία ενός διαστημικού τηλεσκοπίου. Το 1946, ο επίσης σπουδαίος Αστρονόμος Lightman Spitser πρότεινε ένα πιο ρεαλιστικό μοντέλο διαστημικού τηλεσκοπίου από αυτό του Oberth. Η φιλοσοφία και η σκέψη αυτών των σπουδαίων επιστημόνων βασιζόταν στο γεγονός ότι ένα διαστημικό τηλεσκόπιο θα μπορούσε να δώσει εικόνες του σύμπαντος πραγματικά αναλλοίωτες, χωρίς τα προβλήματα του φωτός που προαναφέραμε, εικόνες που θα ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που θα μπορούσαμε να πάρουμε από τα επίγεια τηλεσκόπια.
Από τη δεκαετία του 1970 λοιπόν, η NASA και η ESA ξεκίνησαν μια συνεργασία για τη δημιουργία του πρώτου Διαστημικού Τηλεσκοπίου. Οι βάσεις για τη δημιουργία του είχαν πλέον τεθεί. Το τηλεσκόπιο που σχεδιαζόταν θα έφερε το όνομα του Edwin Hubble, προς τιμήν του ιδρυτού της σύγχρονης Κοσμολογίας, ο οποίος στη δεκαετία του 1920 απέδειξε πως ό,τι βλέπουμε στον ουρανό δεν ανήκει μόνο στο Γαλαξία μας, αλλά αντίθετα το σύμπαν εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι οι άνθρωποι τότε πίστευαν.
Ομιλητής: Δρ. Μιχαήλ Χρυσοβέργης, Μαθηματικός – Αστροφυσικός
Καθ. Σχολής Ικάρων, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.
(Βιογραφικό) Γεννήθηκε στην Αθήνα και τελείωσε το 1ο Πρότυπο Λύκειο στην Πλάκα. Είναι πτυχιούχος Μαθηματικός του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος από τον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας & Διαστημικής του Τμήματος Φυσικής του ίδιου Πανεπιστημίου. Υπηρέτησε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Καθηγητής, Υποδιευθυντής, Γυμνασιάρχης, Προϊστάμενος Γραφείου και 14 χρόνια ως Σχολικός Σύμβουλος, αρχικά στον Πειραιά και μετέπειτα στην Α’ Αθηνών. Δίδαξε επί 7 χρόνια στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας & Διαστημικής του ΕΚΠΑ, όπου και παράλληλα ασχολήθηκε με την έρευνα της Εξωγαλαξιακής Αστρονομίας. Από το 1990 ως το 2015 διετέλεσε Καθηγητής της Σχολής Ικάρων, όπου διδάξε Ανώτερα Μαθηματικά και Διαστημική. Έχει συγγράψει πλήθος εργασιών και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες διαλέξεις. Είναι μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Αστροφυσικών,(ΙΑU INTERNATINAL ASTRONOMIKAL SOSIETY) της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αστρονομίας & Διαστημικής (ESA) και της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας(AAS),και ως εκ τούτου μέλος ΝΑSΑ και της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών. Ειδικός Γραμματέας του ΔΣ της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας τα τελευταία 10 χρόνια, καθώς και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρίας. Τέλος, διετέλεσε συντονιστής και συγγραφέας της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου των Μαθηματικών της Γ’ Γυμνασίου, που διδάσκεται σε όλα τα Γυμνάσια της χώρας. Από το 2013 Πρόεδρος του Κέντρου Αξιολόγησης και Επιμόρφωσης της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας
Από τον Μάρτιο του 2017 Μέλος του Δ.Σ. Της Ε.Μ.Ε. κατέχοντας την θέση του Εφόρου Βιβλιοθήκης.